Black Mirror: Loch Henry

 Black Mirror: Loch Henry

Black Mirror 6. sezonunda en sevdiğim Loch Henry oldu rahatça diyebilirim. Çünkü o bölümde bana,size, hepimize diss atıldı. Fakat en çok ta Netflix kendi kendine diss attı. Bir şirket olarak yedikleri haltları gayet farkında olduklarını, yaptıkları hayatı açık açık bize bir bölüm olarak sunup '' ya evet yaptık ama hayat işte. Life goes on. Popüler kültür. İşte bu da hayatın acı gerçeği. Alış kızım Alış,'' dedirtti. 

Loch Henry, iki gencin katil belgeseli çekmeye başlamasını konu alıyor. Belgesellerin eğitici bir amacı olsa da popüler kültüre malzeme olduğu anda kurbanların aileleri sürekli göz önünde oluyorlar ve bir travmayı defalarca kez tekrardan yaşıyorlar. 

Örneğin bir kadının, oğlunu öldüren bir katilin ''imza'' gözlüğünü sokağa çıktığında her yerde görüyor. O gözlük, popüler kültürün yeni gözdesi haline geliyor. Etrafta o gözlüğü takan  birçok kişi oluyor. Bunu sırf eğlence için ya da dizinin fangirllüğünü , fanboyluğunu yapmak için takıyorlar. 

Netflix, Dahmer dizisinden sonra kurbanların aileleriyle davalık oldu ve aslında ayıla bayıla izlediğimiz, gerçek olaylardan alınan bir dizinin arka yüzünde işlerin hiç yolunda olmadığını bize kanıtladı. 

Aslında bu bölüm tamamen o ailelerin yaşadığı şokun bir benzerini bize anlatıyor. Dedim ya, Netflix ne yaptığının zaten farkındaydı. Başta kız arkadaşı da olmak üzere herkes başrol oğlanın babasının ölümünü belgesele karıştırmak istiyor. En sonunda oğlanın kendisi de ikna oluyor ve babasını dolaylı yoldan öldürdüğüne inandığı bir adamın belgeselini çekmeye başlıyor. Onu cezbeden çok şey var. Para, şöhret, kız arkadaşını memnun etmek... Başrol oğlan, bu belgeseli çekiyor... Çekiyor çekmesine de... Öyle şeyler oluyor ki keşke hiç başlamasaydım diyor. 

Her yönden kurban kendisi oluyor. Kendi röportajını da belgesele ekliyor ve sırf '' korkunç bir katil'' var diye Netflix benzeri bir şirket bu belgeseli satın alıyor. Fakat bu satın alma işlemi sırasında verilen paranın ne değeri kaldı ki?

Televizyonu her açtığında yaşadığı travmatik olayları tekrardan hatırlıyor. Çünkü o belgesel onun hayat hikayesi ve insanlar saygısızca o belgeselden bahsediyorlar. 

Belgeselde gösterilen gerçek katillerin kamera görüntülerinde kullandıkları, işkence ederken taktıkları o tuhaf kırmızı maskeleri barda içerken ve eğlenirken takıyorlar. 

Aynı Dahmer'in gözlüğünün popüler olması gibi. 

Kimsenin kurbanlara veya belgeselde nasıl mağdur olduğunu anlatan başrole saygısı kalmıyor. Sevdiği herkesi kaybeden başrolümüz, kalabalığın içinde yalnız kalıyor. Ters köşeleri spoiler vermeden ancak bu şekilde anlatabildim. Benim için en iyi bölümdü. 10/10